چه زیبا شب لحظه به لحظه تاریکی را به آغوش می کشد طوری که شک میکنم به وابستگی ، و من باز نگاهم را به تمامی خطهای سفید جاده دوخته ام چه عجیب حکایت می کند ، آغازی وهم آلود از پایانی درد ناک را ، آغازی سفید اما کوتاه وبریده بریده عشقمان را ، کاش قانون اولمان تا همیشه سبقت نگرفتن بود تا عبور نکردن از خطی سفید و ممتد ...